Welnu, op energievlak zijn Europa en België in ruime mate afhankelijk van de rest van de wereld. Naarmate het aandeel hernieuwbare energie stijgt, neemt die afhankelijkheid wel af.

Het komt er ondertussen op aan die afhankelijkheid degelijk te beheren. Dat beheer vertaalt zich in een diversificatie van energiebronnen (fossiele, hernieuwbare, …) van invoerende landen en van bevoorradingsroutes naargelang de staat van de energiereserves en van de internationale geopolitieke situatie.

Als antwoord op de toenemende afhankelijkheid van ingevoerde energie hebben de Europese landen besloten van de bevoorradingszekerheid één van de drie pijlers van hun energiebeleid te maken. Die drie pijlers zijn:

  • betrouwbaarheid in termen van bevoorradingszekerheid en -continuïteit;
  • duurzaamheid van ons energiesysteem;
  • onder controle houden van de energieprijzen, zowel voor huishoudens als voor bedrijven die zo hun concurrentiepositie beter kunnen behouden ten opzichte van andere landen.

Sinds meerder jaren heeft ook de Europese Commissie tal van initiatieven gelanceerd met betrekking tot bevoorradingszekerheid zowel in de aardoliesector (strategische voorraden en gecoördineerde crisismaatregelen) als in de gas- en elektriciteitssector (interne markt, trans-Europese energienetwerken, …). Zowel België als de Europese Unie werken hard om ons minder afhankelijk te maken van kritieke grondstoffen (zoals lithium en kobalt) die nodig zijn om de energietransitie mogelijk te maken.

Bevoorradingszekerheid voor energie is in België een federale bevoegdheid en de FOD Economie, K.M.O., Middenstand en Energie volgt dit op de voet op.

Laatst bijgewerkt
19 juli 2024