- technische voorzieningen die het maken van kopieën beletten of in aantal beperken,
- decoders en set-top-boxen voor digitale televisie,
- technische applicaties zoals "video on demand",
- kopieerbeveiligingen op spelconsoles, …
Al deze technische voorzieningen worden aangeduid als “technische maatregelen ter bescherming van werken” of DRM (Digital Rights Management).
De technische beschermingsmaatregelen moeten gebruikers verhinderen om bepaalde handelingen te verrichten, met betrekking tot een werk, zoals het kopiëren of bekijken van een werk op een andere dan de daarvoor bedoelde drager, om het abonnement op een tv-dienst te controleren, enz.
Het is bij wet verboden om deze systemen te omzeilen. Het “kraken” van technische beschermingsmaatregelen wordt bestempeld als een inbreuk op het auteursrecht en kan dus worden vervolgd voor de rechtbank. Dat geldt ook voor het verschaffen van middelen om deze technische beschermingen te kraken (zoals speciaal hiervoor geschreven omzeilingssoftware).
