Om aan de eisen van kwaliteit en nauwkeurigheid te voldoen, vereist de metrologie het gebruik van duidelijke en begrijpelijke terminologie.
De Internationale Woordenlijst Metrologie - Basis- en Algemene Begrippen en Bijbehorende Termen (VIM 3e editie) van het Bureau International des Poids et Mesures (BIPM) dient als internationale referentie op dit gebied.
Enkele definities
Metrologie is de wetenschap van de metingen en hun toepassingen. Ze omvat alle theoretische en praktische aspecten van metingen, zoals de meetonzekerheden en het toepassingsgebied.
Een meetstandaard is de definiëring van een gegeven grootheid, met een bepaalde waarde en een daaraan gekoppelde meetonzekerheid, die als referentie wordt gebruikt. Een meetstandaard die is opgesteld op basis van een primaire meetprocedure of als artefact wordt gemaakt, gekozen bij overeenkomst, is een primaire meetstandaard.
De realisatie is de vaststelling van de waarde en de daaraan gekoppelde onzekerheid voor een grootheid van hetzelfde type als de eenheid, verenigbaar met de definitie van de eenheid.
Kalibratie is een procedure die onder gespecificeerde omstandigheden in eerste instantie een verband legt tussen de gekende waarden van meetstandaarden, met hun bijbehorende meetonzekerheden en de afgelezen waarden met de daaraan gekoppelde meetonzekerheden, en in tweede instantie die informatie gebruikt om een verband te leggen om zo een meetresultaat te verkrijgen van een indicatie.
De metrologische herleidbaarheid is de eigenschap van een meetresultaat waardoor dat resultaat met een referentie kan verbonden worden via een ononderbroken en gedocumenteerde keten van kalibraties die elk bijdragen tot de meetonzekerheid.
Een kalibratie-hiërarchie is een reeks opeenvolgende kalibraties vanaf een referentie tot het uiteindelijke meetsysteem, waarbij het resultaat van elke kalibratie afhankelijk is van het resultaat van de vorige kalibratie.
De meetonzekerheid is een niet-negatieve parameter die de spreiding karakteriseert van de waarden die aan een te meten grootheid worden toegekend, gebaseerd op de gebruikte informatie. Het omvat componenten die het gevolg zijn van verschillende effecten, zoals systematische componenten die verband houden met correcties en toegekende waarden van meetstandaarden, zoals de statistische verdeling van meetwaarden en zoals de definitieonzekerheid.
