Wanneer u ook bescherming wilt buiten de Benelux, kunt u opteren voor de aanvraag van een Uniemerk, dat geldig is in alle lidstaten van de Europese Unie.
Alvorens te opteren voor dit Uniemerk, is het van belang dat u de voor- en nadelen van dit systeem afweegt tegen de alternatieven, zoals een registratie in de Benelux of in afzonderlijke landen, via het systeem van een internationale inschrijving, of door afzonderlijke inschrijvingen in ieder land.
De keuze van het soort merk (Benelux, Uniemerk of internationaal merk) is afhankelijk van vele factoren, waaronder:
- de commerciële activiteit,
- het type van producten of diensten,
- de omvang van de beoogde markt,
- de strategische opties.
U mag niet uit het oog verliezen dat een merk enkel geldig blijft als er normaal gebruik van wordt gemaakt.
Zo oordeelde het Hof van Justitie van de Europese Unie (Arrest C-149/11), dat “normaal gebruik” van een Uniemerk wordt gemaakt wanneer het overeenkomstig de wezenlijke functie ervan wordt gebruikt en met het oog op het behouden of verkrijgen van marktaandelen in de Europese Gemeenschap voor de door het merk beschermde waren of diensten.
Om te beoordelen of deze voorwaarden zijn vervuld, moet u rekening houden met alle relevante feiten en omstandigheden, zoals:
- de kenmerken van de betrokken markt,
- de aard van de door het merk beschermde waren of diensten,
- de territoriale en kwantitatieve omvang van het gebruik, alsook de frequentie en de regelmaat ervan.
Het Hof van Justitie heeft aangegeven dat bij de analyse van normaal gebruik geen rekening moet worden gehouden met grenzen, zodat het niet uitgesloten is dat een gebruik dat beperkt is tot het grondgebied van één lidstaat, toch een normaal gebruik kan vormen. Het Hof erkent evenwel dat het in de regel gewettigd is te verwachten dat een Uniemerk, omdat het een ruimere territoriale bescherming geniet dan een nationaal merk, op een ruimer grondgebied wordt gebruikt dan dat van één enkele lidstaat.
Het grote voordeel van het systeem van het Uniemerk zijn de eenvoudige formaliteiten tijdens de registratiefase.
Eén aanvraag en één procedure volstaan immers om merkbescherming te verkrijgen die automatisch zal gelden in alle – huidige en toekomstige – lidstaten van de Europese Unie.
Bovendien is de inhoud van de bescherming in al die landen ook dezelfde, wat niet het geval zou zijn indien u voor afzonderlijke nationale registraties opteert. Er is namelijk één wettelijk stelsel voor het Uniemerk en dat moet uniform gelden voor alle lidstaten (zie Verordening nr. 2017/1001). Deze weg kan in bepaalde gevallen goedkoper zijn omdat u slechts één indieningstaks moet betalen in plaats van afzonderlijke nationale indieningstaksen (en in bepaalde gevallen inschrijvingstaksen) per land.
Overzicht van de te betalen taksen
Een van de moeilijkheden voor het bekomen (of behouden) van een geldig Uniemerk kan echter voortvloeien uit het zogenaamde “uniciteitsbeginsel” dat het systeem kenmerkt. Dit beginsel houdt in dat het Uniemerk een eenheid vormt en dat een probleem met betrekking tot de beschermingsvoorwaarden in één lidstaat de aanvraag of het behoud van de registratie als Uniemerk kan verhinderen.
Zo kan een teken dat in slechts één lidstaat beschrijvend is, of een teken waarvoor al een eerdere inschrijving in één lidstaat bestaat (of dat er zelfs in gebruik is), geweigerd worden bij de inschrijving. De registratie ervan als Uniemerk kan eveneens later nietig worden verklaard.
Voor sommige tekens is een Uniemerk dus gewoonweg niet mogelijk en het kan zeker nuttig zijn om het advies van een deskundige in te winnen vooraleer u deze weg kiest.
Uitgebreidere en recente informatie over de registratieprocedures en de eigenschappen van het systeem van het Uniemerk vindt u op de website van het Europees merkenbureau: Bureau voor Intellectuele Eigendom van de Europese Unie (EUIPO), evenals een link naar hun nieuwsbrief
