Beperkende maatregelen

De Europese Unie (EU) kan beperkende maatregelen nemen, in de vorm van sancties, opgelegd aan landen om een verandering in het beleid of de activiteiten van de betrokkene tot stand te brengen. Zij tracht hiermee

• de waarden, kernbelangen en veiligheid van de EU te beschermen,
• de vrede te bewaren,
• de democratie, de rechtsstaat, de mensenrechten en de beginselen van het internationaal recht te verstevigen en te steunen.

Die maatregelen kunnen gericht zijn tegen

• regeringen
• entiteiten,
• groeperingen,
• organisaties of
• personen.

De Europese Unie kan op eigen initiatief of in uitvoering van resoluties van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties  beperkende maatregelen opleggen.

De Europese sanctieregimes worden opgelegd met verordeningen die rechtstreeks van toepassing zijn in de lidstaten. Het zijn dus dwingende instrumenten in het buitenland- en veiligheidsbeleid van de Verenigde Naties en de Europese Unie.

De meest voorkomende maatregelen zijn:

• Wapenembargo’s en handelsbeperkingen:
  een verbod op de import of export van bijvoorbeeld wapens, beschermende kleding, legervoertuigen en goederen voor tweeërlei gebruik (dual-use goederen). Er geldt een aanvullende vergunningsplicht voor gevoelige goederen, software en technologie om te voorkomen dat een land die gebruikt in wapenprogramma’s.
• Financiële sancties:
  het bevriezen van banksaldo’s of een verbod op het direct of indirect geld geven aan bepaalde personen en organisaties. Ook kan een algeheel verbod op financiële transacties van en naar een bepaald land gelden.
• Reis- en visumbeperkingen.

De website EU Sanctions Map van EU geeft op een kaart een overzicht van de beperkende maatregelen en de landen waarop die van toepassing zijn.

Meer info?

Voor meer informatie kunt u contact opnemen met:

e-mail: BE-ECO-SANCTIONS@economie.fgov.be