Het Europese kader huldigt het beginsel van tariferingsvrijheid. Bijgevolg kunnen de verzekeringsvoorwaarden en tarieven niet meer op voorhand worden goedgekeurd.
Die vrijheid belet niet dat onder meer de controleautoriteiten en anderen instanties zoals het Prijzenobservatorium, een bepaald toezicht op de tarieven houden.
De premie wordt vastgesteld in functie van het risico. Bepaalde criteria - segmentering genaamd - die toelieten om beter het risico in te schatten, mogen niet langer worden gebruikt.
De wetgeving strijdt zo tegen discriminaties op grond van onder meer:
- Politieke overtuigingen, filosofische of religieuze levensbeschouwingen, burgerlijke staat, vermogen, seksuele geaardheid, taal, syndicale overtuiging....
- Het ras;
- Het geslacht. De verzekeraars kunnen dus geen tarieven of prestaties voorstellen die verschillend zijn naargelang het om een man of een vrouw gaat. De verzekeraar moet eenzelfde (uniseks) tarief voorstellen dat van toepassing is ongeacht het geslacht, zowel voor wat betreft levensverzekeringen, autoverzekeringen, of elk ander type verzekeringen.
Bepaalde onderscheidingscriteria (bijvoorbeeld de leeftijd, de gezondheidstoestand) kunnen, hoewel ze onderscheidend zijn en dus verboden, in conflict komen met de gebruikelijke verzekeringstechnieken. De wetgever heeft dan ook voorzien dat bepaalde beschermde criteria niet als discriminerend zullen worden aanzien als ze objectief gerechtvaardigd zijn door een legitiem doel, en als de middelen om dit doel te bereiken passend en noodzakelijk zijn.
Uiteraard kan de verzekeraar andere criteria gebruiken voor zover deze criteria zijn toegelaten door de wetgeving (bijvoorbeeld wat betreft de autoverzekeringen: de cilinderinhoud van uw wagen, uw rij-ervaring,…).
Betreffende de noodzaak van een grotere transparantie in de toepassing van de segmentatiecriteria, stelt de wet verschillende verplichtingen aan de verzekeringsondernemingen die zich richten op de consumenten in het kader van een BA autoverzekering, een brandverzekering, een familiale BA verzekering, een rechtsbijstandsverzekering, een levensverzekering, of een ziekteverzekering.
De wet stelt dat “elke segmentatie op het vlak van acceptatie, tarifering en/of de omvang van de dekking objectief gerechtvaardigd moet worden door een legitiem doel en de middelen voor het bereiken van dat doel moeten passend en noodzakelijk zijn.”. Zo moet hij op zijn website, per type van verzekeringsovereenkomst die hij aanbiedt, de criteria die hij gebruikt toelichten. Hij moet ook op zijn website op een duidelijke en een voor de verzekeringnemer begrijpbare manier uitleggen waarom hij bepaalde criteria gebruikt.
