Om zijn burcht goed te beschermen en de juiste verdedigingslinies te vormen, moest een heer in de middeleeuwen eerst een beschermingsperimeter afbakenen en een inventaris opmaken van de bezittingen en personen die beschermd moesten worden.

Zodra u uw situatie onder de loep heeft genomen door een inventaris op te maken en de nodige analyses uit te voeren, kunt u naar de volgende fase overgaan: een plan opstellen.

U kent de middelen waarover u beschikt, u hebt de vijandelijke strijdkrachten geanalyseerd en u hebt uw strijdplan ontwikkeld. Maar hebt u dat allemaal in praktijk gebracht?

Om een gemeenschap doeltreffend te laten functioneren, zijn van oudsher rollen toegewezen aan de verschillende leden, zodat ieder zijn specifieke taken en verantwoordelijkheden heeft.

Om zich tegen indringers te beschermen, trokken samenlevingen in het verleden burchten op met slotgrachten, ophaalbruggen, boogschutters, enz. Dankzij al deze verdedigingslinies kon men zichzelf en z'n eigendommen beschermen.

In de middeleeuwen mocht je dan nog een versterkte burcht bouwen met verdedigingslinies eromheen om je op een aanval of ander onheil voor te bereiden, daarom was je bescherming nog niet onfeilbaar.

Na tijd, energie en geld te hebben geïnvesteerd in het beveiligen van zijn burcht, kon een heer zich in de middeleeuwen beschermd voelen binnen zijn muren. Vijanden durfden niet meer aanvallen.

Iedereen wenst over een zo geavanceerd mogelijke cyberverdediging te beschikken. Maar dat is niet altijd mogelijk, noch nodig. Want het uitbreiden van verdedigingsmiddelen heeft een kostprijs: financieel, menselijk, enz.