De oorsprongsaanduiding kan verschillende vormen aannemen. De bekendste vermeldingen zijn:
- “Made in EU”, “made in + de naam van een lidstaat van de EU”, “made in + de naam van een derde land”. De vermelding (het land van oorsprong) die volgt op de formulering “made in” beantwoordt aan dezelfde regels als degene die gelden bij de certificering van de niet-preferentiële oorsprong.
- Opgelet: zoals bij de certificering moet gelet worden op de eisen van de landen van bestemming van de goederen. Sommige landen erkennen de oorsprong “EU” niet. Dat is onder meer het geval voor de Verenigde Staten die eveneens willen dat de oorsprongsbenaming op de ingevoerde producten aanwezig is.
- “Belgian product”, “Dutch product”, “Chinese product”, enz.
- “Produced/manufactured by + de naam van een bedrijf en zijn adres”. Die vermelding komt overeen met de verklaring van eigen productie (op de keerzijde van het aanvraagformulier van het oorsprongscertificaat) met uitzondering van het feit dat er niet toegevoegd werd dat de oorsprong vastgesteld is op basis van de niet-preferentiële oorsprongsregels die van kracht zijn in de Europese Unie. Aangezien die vermelding de consumenten een boodschap van eigen productie geeft, wanneer ze niet in strijd is met andere informatie op de verpakking, wordt ze beschouwd als een oorsprongsaanduiding.
Wanneer geen enkele van de voornoemde vermeldingen op het goed staan, kunnen de volgende vermeldingen aanvaard worden:
- “produced for + de naam van een bedrijf en zijn adres”
- “de naam van een bedrijf + zijn adres” of een “website” zodat de consumenten een klantenservice kunnen contacteren.
Ten slotte kunnen de volgende vermeldingen niet gelijkgesteld worden met oorsprongsaanduiding hoewel ze soms de grenzen van het toelaatbare aftasten:
- Belgian style,
- Belgian design,
- Belgian fashion,
- Belgian recipe,
- containing Belgian chocolate,
- Made in Flanders,
- Brussels bier, enz.
Opgelet: wanneer ze medische producten dekt, vormt de vermelding “manufactured by + de naam van een bedrijf en zijn adres” geen oorsprongsaanduiding zoals eerder aangehaald. In die erg precieze context moet de fabrikant verplicht op het goed/product vermeld worden en die moet overeenkomen met het bedrijf dat het product op de markt brengt (de verantwoordelijkheid op zich neemt om het op de markt te brengen).
Binnen de EU is de oorsprongsaanduiding op de goederen of op de verpakking niet verplicht, behalve voor :
- cosmetische producten (cf. verordening 1223/2009);
- bepaalde voedingsproducten (cf. verordening 1169/2011).
Indien er een oorsprongsmarkering aanwezig is op een product, moet die correct zijn en mag zij de consument niet misleiden. Hierop wordt gecontroleerd.