Het certificaat van oorsprong is het officiële administratieve document dat de niet-preferentiële oorsprong van goederen attesteert.
Dit document wordt soms door de douaneautoriteiten van derde landen geëist bij import. In het kader van documentaire kredieten is het document nodig voor het verkrijgen van de betaling van de zending.
Oorsprongscertificaten worden in België afgeleverd door de door de minister van Economie aangeduide organismen:
Hoe een oorsprongscertificaat aanvragen?
Economische operatoren kunnen hun aanvragen voor oorsprongscertificaten ingeven
- hetzij via het digitaal systeem DigiChambers
- hetzij via het ad hoc aanvraagformulier dat te downloaden is via de website van de Federatie van Belgische Kamers van Koophandel
De volgende documenten kunnen gebruikt worden als bewijs voor de aanvraag:
- certificaat van niet-preferentiële oorsprong;
- factuurverklaring van de leverancier;
- leveranciersverklaring voor producten die niet van preferentiële oorsprong zijn;
- leveranciersverklaring voor herhaald gebruik voor producten die niet van preferentiële oorsprong zijn;
- verklaring van eigen productie;
- bewijsstukken voor gebruikte goederen;
- certificaat EUR.1;
- certificaat EUR-MED (indien cumulatie niet werd toegepast);
- leveranciersverklaring voor producten van preferentiële oorsprong (voor zover cumulatie niet werd toegepast);
- verklaring voor herhaald gebruik voor producten van preferentiële oorsprong (voor zover cumulatie niet werd toegepast);
- certificaat van preferentiële oorsprong FORM A uitgegeven in het kader van het APS (Algemeen Preferentiestelsel);
- oorsprongsverklaring uitgegeven door een exporteur voor producten van preferentiële oorsprong.
Meer weten over de controle van oorsprongscertificaten
Laatst bijgewerkt
11 mei 2020